Na zezowatych przyjaciół patrzę z profilu.
Przyjaciel wszystkich nie jestniczyim przyjacielem.
Prawdziwy przyjaciel to ten, kto wchodzi, gdy reszta świata wychodzi. Kiedy jesteśmy nisko, kiedy jesteśmy samotni, prawdziwi przyjaciele próbują nas podnieść.
Przyjaźń nie jest czymś, co masz na stałe. Przyjaźń to coś, co ciągle zdobywasz. I gdy myślisz, że jesteś już najbliżej, jesteś tak naprawdę najdalej
Wiecie kiedy można nazwać ludzi przyjaciółmi? Gdy zapłakany przychodzisz znienacka, a oni wiedzą co powiedzieć. Gdy wiedzą kiedy dać Ci kopa, i nie boją się Ci spojrzeć w oczy po powiedzeniu prawdy o wszystkim dookoła. Tacy którzy słysząc o Twoich marzeniach będą Cię wspierać, nieważne jak bardzo nierealne by były. Będą w Ciebie wierzyć, gdy sam w siebie zwątpisz.
Nasi przyjaciele znają nas, kiedy jesteśmy szczęśliwi. My ich poznajemy w nieszczęściu.
Przyjaźń, której nic nie ogranicza, jest największym darem losu. To najskuteczniejszy lek na wszelkie zmartwienia, najmocniejsza broń przeciwko wszelkim nieszczęściom, najcenniejszy skarb, który czeka tylko na nas, byśmy go odkryli.
Gdy nie masz dobrych przyjaciół, staraj się ich dobrymi uczynić.
Prawdziwy przyjaciel to ten, obok którego możemy milczeć, nie czując przy tym dyskomfortu. Nie potrzeba ciągłych rozmów i słów, aby utrzymać tę relację. Najważniejsze są chwile, kiedy mimo braku słów rozumiemy się bezbłędnie.
Gdy się źle masz, wtenczas przyjaciela poznasz.
