W naszych nieszczęściach poznajemy przyjaciół. W nieszczęściach przyjaciół poznajemy siebie.
Nie bez powodu mówi się, że prawdziwy przyjaciel to ten, który zjawi się o piątej rano, poklepie cię po ramieniu i powie, że wszystko będzie dobrze. To ten, który zwalcza z tobą trudności, podaje pomocną dłoń, kiedy upadasz, śmieje się z tobą i płacze, kiedy jesteś smutny. To ten, dla którego liczy się twoje szczęście.
Głęboka przyjaźń jest jak zdrowie, nie zauważamy jego wartości, dopóki go nie stracimy.
Przyjaciel to osoba, która zna piosenkę twojego serca i potrafi ją śpiewać, gdy ty sam zapomnisz jej słowa.
Swoich przyjaciół nie traci Bóg z oczu.
Lepszy przyjaciel w potrzebie, niż pieniądze w garści.
Przyjaciele wskazują nam, co możemy zrobić;wrogowie uczą, co zrobić musimy.
Przyjaciół poznaje się w biedzie. Prawdziwy przyjaciel to ten, kto nie opuszcza nas, gdy tracimy zdrowie czy dobra.
Przyjaciel to ktoś, kto zna cię lepiej, niż sam siebie, a mimo to cię lubi, docenia twoje mocne strony, ale nigdy nie ukrywa przed tobą twoich słabości. To osoba, której ufasz zawsze i wszędzie, niezależnie od okoliczności.
Nie próbuj "grać" z przyjaciółmi.
