Przyjaciel to człowiek, do którego dzwonię
po wielu miesiącach milczenia, i nie pyta:
dlaczego się nie odzywałaś, tylko mówi:
cieszę się, że właśnie dziś słyszę Twój głos.
Przyjaźń to jeden umysł w dwóch ciałach. Prawdziwa przyjaźń to nie rozłąka, a jedność serc. Bycie przyjacielem to ścieżka do osobistego rozwoju i odkrycia.
Prawdziwa przyjaźń to rzecz święta. Jest nią tylko ten, który pokazał, że jest jej godzien. I niemało godnych odsiewa czas.
Idź dalej, zawsze obok Ciebie, mówi przyjaźń. Idź dalej i zostaw mnie, kiedy potrzebujesz miłości. Idź dalej i wracaj, kiedy potrzebujesz przyjaciela
Prawdziwy przyjaciel to ten, który Ci powie
szczerą prawdę, kiedy o to poprosisz,
nawet jeżeli wie, że może Cię to zranić.
Przyjaźń polega na tym, że jeden zapomina, co pożyczył, a drugi nie pamięta, co pożyczył.
Przyjaźń to więź, która tworzy się za pomocą ciepłych, serdecznych uczuć. To nie tylko obecność obok siebie w szczęśliwych chwilach, ale także bycie tam w trudnych i ciężkich momentach. Przyjaźń to statek, na którym razem przemierzamy burzliwe morza życia. To poczucie, że nie jesteśmy sami.
Przyjaźń jest niezwykle cenna. Bez przyjaciół człowiek jest jak puste pudełko, bez życia, bez radości, bez emocji. Przyjaciele dodają nam skrzydeł, pomagają nam odnaleźć prawdziwe zapomniane marzenia.
Czasami bardzo potrzebujesz
przyjaciela, ale nikogo nie ma w pobliżu.
To Pływająca Wyspa stworzona z odpadów. A my jesteśmy tym samym. To znaczy ja, ty i cała reszta. Niepożądanymi, bezużytecznymi, pstrokatymi stworzeniami... które gdy tylko spotkają kogoś podobnego do siebie, zaraz do niego przylegają, żeby trzymać się w kupie.
