W Łebie byłoby jak w ...
W Łebie byłoby jak w niebie,gdyby Łebianie duszę mieli.
Słowo rodzi słowo.
Kiedy idziemy za tym co niepewne, tracimy to, co pewne.
Nic tak nie ciąży jak sekret.
Drugiemu dobrze wnet poradzimy, a sami sobie nie umiemy.
Nie ma ryby bez ości i człowieka bez wad.
Lekarstwo nie uleczy zmyślonej choroby, a wino nie rozproszy prawdziwego zmartwienia.
Zło jest pagórkiem: każdy stoi na swoim i pokazuje na drugiego.
W pięknym ciele cnoty niewiele.
Podstawą państwa jest lud, a żywność jest dla ludu jak niebo.
Ten dopiero jest nieszczęśliwy, kto nie potrafi ukryć swojej troski.