Wyjątek potwierdza regułę.

 Chleb, który się marnuje na naszej planecie, mógłby wyżywić cały świat, a woda, która cieknie bezużytecznie z naszych kranów, mogłaby ugasić pragnienie całej ludzkości.

 Złote są te chwile, które spełniają nas swoim pięknem, zaskakują niespodziankami i wypełniają serce radością. Lecz to w trudnych chwilach poznajemy prawdziwą wartość przyjaźni, miłości i życia.

 Serce to pałac szklany,gdy pęknie nie można go naprawić.

 Verba docent, exempla trahuntsłowa uczą, przykłady pociągają.

 Każdy całuje swoje dziecko, tak jak każdy zbiera swoje zasiewy.

 Bogactwem biednego są łzy.

 Polacy nie gęsi i swój język mają.

 Potrzebie ustawy ustępują.

 Stań się panem: będzie wtedy, jak zechcesz.

 Pochlebca wszystko chwali.