Niewiele wie ten, kto dużo ...

 Nie dla naszych łokci nasze skarby, ale dla naszego umysłu, dlatego włożyć trzeba więcej w głowę, niż w sakiewkę.

 Nadzieje są jak chmury: jedne przechodzą, inne przynoszą deszcz.

 Próżno w piecu lód suszyć.

 Lepiej jest powodować dary, niż dawać samemu.

 Oko pańskie konia tuczy.

 Szedł lasem, a drzew nie widział.

 Mała szkoda, krótki żal.

 Siedmiu Braci przepowiada,ile tygodni przepada.

 Kto ma tłuste konie, ma chudą oborę.

 Rzadko prawda z tym zasiada, kto rad wiele nowin gada.