Człowiek wspaniały daje nie proszony, ...
Człowiek wspaniały daje nie proszony, przeciętny gdy go proszą, podły nie daje nigdy.
Święcić grzbiet komu, kropidło obróciwszy.
Złe rozmowy psują dobre obyczaje.
W sercu każdego człowieka drzemie lew.
Miasto młodych w ciągu roku staje się pustynią.
W końcu lisia skóra musi pójść do kuśnierza.
Niech głowa nogom nie mówi: jesteście niepotrzebne.
Czas goi wszelkie rany.
Nie zje mucha człeka, choć na nos siada.
Dzisiaj bal, jutro żal.
Bieda i nadzieja to matka i córka. Jak długo pamięta się o tej drugiej, zapomina się o pierwszej.