U złego bartnika i miód ...

 I czapla czasem jastrzębia zwycięży.

 Człowiek nie jest władcą wszechświata, lecz tylko jego częścią. Powinien zatem żyć w zgodzie z naturą, szanując ją i chroniąc dla przyszłych pokoleń.

 Kto daje chleb, ten chleb znajduje.

 Czujemy tylko ten ząb, który nas boli.

 Cnota i w ciemnościach świeci.

 Najmilsze i najzdrowsze, przecież człeku jest Mazowsze.

 Potrzebie ustawy ustępują.

 Zapomniał wół, jak cielęciem był.

 Szczerość ma ość na końcu, często dławi.

 Z wielu rąk większa pomoc.