U złego bartnika i miód ...
U złego bartnika i miód gorzki.
I czapla czasem jastrzębia zwycięży.
Człowiek nie jest władcą wszechświata, lecz tylko jego częścią. Powinien zatem żyć w zgodzie z naturą, szanując ją i chroniąc dla przyszłych pokoleń.
Kto daje chleb, ten chleb znajduje.
Czujemy tylko ten ząb, który nas boli.
Cnota i w ciemnościach świeci.
Najmilsze i najzdrowsze, przecież człeku jest Mazowsze.
Potrzebie ustawy ustępują.
Zapomniał wół, jak cielęciem był.
Szczerość ma ość na końcu, często dławi.
Z wielu rąk większa pomoc.