Kiedy żołnierza werbują, złote góry ...

 Gdy umiera starzec, płonie cała biblioteka.

 Czym rzadsze, tym słodsze używanie.

 Łapie muchy, a gąski mu z rąk uciekają.

 Kto ziemię w adwencie pruje, ta mu trzy lata choruje.

 Najwięcej czasu ma człowiek, który niczego na później nie odkłada.

 Kto ma rzekę przed nosem, to studni nie kopie.

 U Polaków zapał słomiany.

 Lekarze są drogowskazami do królestwa niebieskiego.

 Duża siła – mała zręczność.

 Nikt z nas nie jest tym w zwiędłej starości, czym był w kwiecie młodości.