Ofiara, choć w progu, jest ...
Ofiara, choć w progu, jest przyjemna Bogu.
Nie ładuj na osła zbyt wiele.
Przegra słońce, zanim wzejdzie.
Kogo krowa, tego też ogon.
Jaki grzech, taka pokuta.
U cnotliwego wszyscy dobrzy, u tyrana zaś każdy zdrajca.
Kto samotny, ten markotny.
I wilk syty, i owca cała.
Od słowa do uczynku tak daleko, jak od liścia do korzenia.
Kiedy mądrzy mają wątpliwości, głupcy są absolutnie pewni siebie.
Najlepszym lekarstwem dla człowieka jest drugi człowiek.