Pisanie za drugą pamięć stanie.

 Lepiej nie dowierzać, jak posądzać.

 Morze kłamstwa jest płytkie.

 Każdy sobie rzepkę skrobie.

 Gość, który się pierwszy zbiera do wyjścia, pozostaje na całą noc.

 Na szczodrych miara, na skąpych kara.

 Nie chciała niegdyś czapla płotek, a teraz musi jeść żaby.

 Nie ten szczodry, co dał dużo, ale ten, co dał ostatni grosz.

 Jak we wrześniu krety kopią po nizinach, będzie wietrzna, ale lekka zima.

 I w głupim domu żyje mądrość.

 Daj kurze grzędę, ona powie: wyżej siędę.