Jacy kędy bogowie, takie nabożeństwa.

 Dwa razy daje, kto prędko daje.

 Bóg sprzedaje mądrość za pracę i cierpienie.

 Jak pies ogrodnika: sam nie zje i komu nie da.

 Chcąc człowieka dobrze poznać, trzeba z nim beczkę soli zjeść.

 Jeden klucz nie robi hałasu, ale już dwa klucze brzęczą.

 Nie raz siekierą, gdy dąb chcesz zwalić.

 Nazwa jest gościem rzeczywistości.

 Jeśli się nikogo o nic nie prosi, wszyscy wydają się uczynni,

 Mówiąc tysiąc słów, trudno sobie nie zaszkodzić.

 Od przybytku głowa nie boli.