I na słońcu są plamy.

 Kto ma Boga za nic, zmarnieje na nic.

 Nie ciąży obrok koniowi.

 Człowiek do śmierci się uczy, a głupim umiera.

 Próżno w piecu lód suszyć.

 Prawda w oczy kole.

 I żaba skrzeczy, kiedy ją nadepce.

 Nie każdemu kozie mleko pomoże.

 Na Zaduszki nie ma w ogrodzie ani pietruszki.

 Sny żebraka panem uczynią.

 Po śmierci zostaje z ducha wiatr, a z ciała – błoto.