Kto za grzech nie żałuje, ...

 Nie chodzi o to, aby mówić mądrze, lecz aby mówić z sensem i roztropnością. Kiedy mądrość wychodzi za oczy, roztropność zamyka usta.

 Rozkosz przemija, cnoty trwają.

 Kiedy przyjdzie nam stać twarzą w twarz z końcem, przypomnimy sobie nie słowa naszych wrogów, ale milczenie naszych przyjaciół.

 Nie zawija się ognia w papier.

 Co dziś opuścisz, jutro nie dogonisz.

 Człowiek uczy się przez całe życie, a co najważniejsze, uczy się na swoich błędach. To jest prawdziwa szkoła życia, która skupia w sobie całą mądrość naszej egzystencji.

 Gdy Trzej Królowie szarugą częstują, w Zielone Świątki słotę przewidują.

 Kto rano projektuje, wieczorem żałuje.

 Człowiek nie jest władcą wszechświata, lecz tylko jego częścią. Powinien zatem żyć w zgodzie z naturą, szanując ją i chroniąc dla przyszłych pokoleń.

 Nie ucz ojca dzieci robić, bo on wie lepiej jak je zrobić. To jest mądrość, która przekazuje się z pokolenia na pokolenie.