Co rozum, to zdanie.
Co rozum, to zdanie.
Gdzie Chrystusowa dziedzina, tam murem i pajęczyna.
"Czasem warto trochę pocierpieć, aby osiągnąć w życiu swój cel."
Grzech zmazuje skrucha, obelgę – grzywna.
Z dzieła poznaje się człowieka.
Las - leszczyna, wróbel - zwierzyna, gawrony - dobytek, maślanka - napitek, grunt - kamienie i piaski: ma szlachcic podlaski.
Gdy przychodzi burza, dopiero wtedy poznaje się prawdziwych przyjaciół – bo to oni dają nam schronienie. A serce bez miłości jest jak ziemie bez słońca: jałowe i puste.
Jeden dom dobrze ogrzany i zaopatrzony wzbudza zazdrość mieszkańców tysiąca innych.
Żal miary nie ma.
Człowieka trudno od razu poznać.
Mądry się bogaci, gdy głupi utraci.