Co rozum, to zdanie.
Co rozum, to zdanie.
Na Zaduszki słota, na Wielkanoc psota.
Cnota cnocie nie wadzi.
Nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło, bo choćby nóż w plecy, to zawsze od przodu czysto.
Spragniony koń mętną wodą nie gardzi.
Im więcej znajomości, tym więcej przykrości.
Lira śpiewa w ręku człowieka, lecz milknie gwałtownie schwycona.
Tylko kłamca się spieszy. Weź sobie stołek i usiądź
Czas utracony nigdy się nie wróci.
Nie dla zysku powinien człowiek być roztropny, ale dla tego, by nie dać się zwabić i omamić zewsząd czyhającymi pokusami.
Noc mija szybko, gdy myśli biegną daleko.