Gdy w maju dobry Serwacy, ...

 Konie na weselu płaczą.

 Ludzie są jak oczy, innych widzą, siebie nie.

 Lichy to kruk, co zdobycz z rąk wypuszcza.

 Wypowiedziane słowa są jak ptaki, których już nie można złapać.

 Lekarze są drogowskazami do królestwa niebieskiego.

 Kropla wody i kamień przedziurawi.

 Niedługo trwa deszcz majowy, tyle co łzy młodej wdowy.

 Kto słowa nie dotrzymuje, ten słowa niewart.

 Dzieci i ryby głosu nie mają.

 Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci. Kto pod kim dołki kopie, ten sam w nie wpada. Nie dla nas rzucił słońce złote po niebie płomyki.