Dobrzy ludzie skłonni do łez.

 Morze by wyschło, żeby do niego deszcz nie ściekał.

 Kto wierzy w cuda, nic mu Pan Bóg nie da.

 Kopnięty pies nie wyje tak, jak jego serce.

 Kto pod kim dołki kopie, ten sam w nie wpada. A kto innemu zgotował piec, sam od niego się grzeje. Kto sieje wiatr, ten zbiera burzę.

 Nie jedna kosa na kamieniach się tępi, a tylko się samo trze. Nawet głupi zauważy, że razem zasuwamy, bo przecież kaska sama do ciebie nie leci.

 Gniewa kruka czarna wrona, a sam czarny jak i ona.

 Nic tak nie dodaje pewności siebie, jak wiedza, że się podąża własną drogą, niezależnie od tego, co myślą inni ludzie.

 Pocieszne słowo smutnemu sercu lekarstwo.

 Sędziwa ziemia rodzi chwasty.

 Język prawdy jest zawsze prosty.