Garb szpeci człowieka, ale zdobi ...
Garb szpeci człowieka, ale zdobi wielbłąda.
Sekret jest duszą dobrej rady.
Niemiło wspominać, czego żałować trzeba.
Nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Kwiaty są piękniejsze po deszczu, a człowiek silniejszy po trudach.
Nałogi kradną cnotom szaty.
Jedno słońce dość na niebie.
I w głupim domu żyje mądrość.
Nieszczęśliwemu żadna prośba się nie uda.
Każdy ma jedna duszę i tej strzeże.
Na drabinę wchodzi się szczebel po szczeblu. Powolutku aż do skutku.
Kto żyje z ludźmi, to i ludzie z nim.