Na kogo kruki, na tego ...
Na kogo kruki, na tego i wrony.
Duża siła – mała zręczność.
Kapłan może uciec, ale świątynia musi zostać.
Kot kotkę okaleczył, kot kotkę będzie leczył.
Brzydzi się jak kot sadłem.
Ciało jest maską duszy.
Jak strach, to się i nogi znajdą.
Z prawdą nic się nie rymuje.
Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi.
Nie jest mądry ten, kto wie i zna, lecz ten, kto ma w zwyczaju, że z ręką na sercu mówi prawdę, z głową przyjmuje przegraną, a z cierpliwością czeka na skutki.
Przygoda nigdy sama nie przyjdzie.