Lis lisa okpił.

 Kto koniowi obrok rachuje, ten piechotą chodzi.

 Zły to gospodarz, kto nie szanuje gościa, a zły gość, kto liczy dzień pobytu; zarówno ten, jak i drugi, niech unika twarzy człowieka cnotliwego.

 Nawet białe lilie rzucają czarny cień.

 Ciasno w głowie, przestronnie w gębie.

 Najpierw człowiek uczy się chodzić, a potem biegać, później mówić, a następnie milczeć. Niezmiernie ważne jest, aby pewne rzeczy robić w odpowiedniej kolejności.

 Nic tak nie ciąży jak sekret.

 Dobrze mówi, kto dobrze czyni.

 U pięknego konia ma być: głowa jak u panny, pierś jak u wdowy, nóżka jak u dziecięcia.

 Jeżeli nie przyznajesz się do błędu, to popełniasz błąd drugi.

 Najwspanialsza pamięć jest słabsza niż najsłabszy atrament.