Najmilsze i najzdrowsze, przecież człeku ...

 Po smutku radość następuje.

 Czego rozum nie może, to często czas leczy.

 Duch buja, gdzie chce.

 Rozkosz na początku smakuje, cnota na końcu.

 Z biegiem czasu poznaje się ciężar naczelnika i bawełny.

 Nie bój się iść powoli, bój się jedynie stać w miejscu. Dobro wraca i zawsze spotyka nas w najmniej oczekiwanym momencie.

 Im wyżej pnie się małpa, tym więcej pokazuje ogona.

 Cnota jak zapałka, służy tylko raz.

 Jak wilk komarowi pomoże, to i komar konia zmoże.

 Polska cnota: każdemu otworzyć wrota.