Człowiek tyle razy umiera, ile ...
Człowiek tyle razy umiera, ile razy traci swoich bliskich.
Zgniła zima, zgniłe lato?przepowiedział stary tato.
Im więcej znajomości, tym więcej przykrości.
Każdy na własnych barkach ma dźwigać brzemię losu, by nie wiem jak się starał, ma dźwigać na swych barach. Dyskusją się nie paraj, bowiem tu nie masz głosu każdy na własnych barachma dźwigać brzemię losu.
Przy kim Pan Bóg,przy tym i szczęście.
Kto szuka szczęścia między ludźmi, ten się na wątłej opiera trzcinie.
Musi za młodu pracować, kto na starość chce próżnować.
Wolę jego twarz niż jego chleb.
Dzień płaci, dzień traci.
Nie każdemu kozie mleko pomoże.
Nie śpi dobrze ten, co się jutra boi.