Oko pańskie konia tuczy.

 Kto za młodu oszczędza, ten na starość nie wie, co nędza.

 Nawet najczarniejsza chmura ma srebrne brzegi.

 Z pomocą rzeki płyną.

 Koń żłobu, nie żłób konia szuka.

 Lepszy czasem chłopski rozum bywa, niż pańskie nauki.

 Nie wszystko się wyjawi, co sen przed oczy stawi.

 Każdy szanuje człowieka, który czyni, co przyrzeka.

 Pochlebca wszystko chwali.

 Nie będzie nigdy sowa sokołem.

 Co się używa, tego ubywa.