Złe ziele najlepiej się krzewi.

 Kto mówi prawdę, powinien mieć w pogotowiu przed drzwiami osiodłanego konia.

 Droga do prawdy wybrukowana jest paradoksami.

 Niemy jak kamień, cierpliwy jak męczennik, wytrwały jak cieśla, skwapliwy jak wróbel, błyskawiczny jak strzała.

 Polak nie sługa, nie zna, co to pany,nie da się okuć przemocą w kajdany.

 Dokąd wymyka się dziecko i dym – nigdy nie wiadomo.

 Kiedy się nikogo o nic nie prosi, wszyscy wydają się uczynni.

 Dwa koguty na jednych nie zgodzą się śmieciach.

 Lepsze nasze gęsi, niż cudze łabędzie.

 Kto daje, ma zapomnieć, a kto bierze, ma wiecznie pamiętać.

 Człowiek nie zna dnia ni godziny.