Świętych z kalendarza nie wyrzucają.

 Dzieciom, błaznom i wielkim panom wszystko wolno.

 Najpełniejsza wdzięku jest nieśmiałość.

 Nikt nie zna dnia swego ani godziny.

 Pies wyje do księżyca, człowiek do mikrofonu.

 Nie ma większej goryczy od goryczy rozstania się z drogimi.

 Subtelność ukryta w głębi serca – to światło schowane w garnku.

 Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci. Zdarza się, że rzeka ma dwie koryta, ludzie zaś tylko jedno serce.

 Wszystko z czasem powszednieje.

 Nie rozum błądzi, ale głupstwo błądzi.

 Już po karnawale, czas na gorzkie żale.