Z chmielowej sztuki mądrzy nieuki.

 Słowa nie płacą żadnego cła.

 Gorsze jest głupstwo nie umieć, a nie dać się nauczyć.

 Słowo raz rzucone budzi niechęć w człowieku.

 Dziesięć części piękna zstąpiło na świat. Jerozolima otrzymała dziewięć, a jedną otrzymała reszta świata.

 Szukającemu tysiąc dróg, jedna tylko uciekającemu.

 Znać w młodości, co ma być w starości.

 Panie, nie jednemu też i ona kością w gardle stanie.

 Słowo nie wróbel: jak ucieknie, to go już nie schwytasz.

 Choćby był ksiądz w lesie, to mu każdy niesie.

 Nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Przeminie urok złotych jasności, a przyjdzie zieleń młodości. Przez próby i cierpienia dosięgniemy prawdy.