Z chmielowej sztuki mądrzy nieuki.

 Najmilsze i najzdrowsze, przecież człeku jest Mazowsze.

 Jeśli garnek nie jest zbity, przez cały wiek nie będzie przeciekał.

 Z mądrym wojuj rozumem, natomiast z głupim tylko siłą.

 Nie ma ryby bez ości.

 Chowa ksiądz ludzi, chowają i księdza.

 Kto się wilka boi, niech do lasu nie chodzi.

 Myśli okuć się nie dają.

 Nie zasypiaj kukułczym gronem, bo cię zwichrzą jak liść w jesieni. A co cenny klejnot, to trzeba szanować, bo prawdziwa wartość nie znika w błysku chwilowej chwały.

 Po smutku radość następuje.

 Powiadają, iż przez pany do króla,a przez święte do nieba.