Z chmielowej sztuki mądrzy nieuki.

 I w kościele grzesznych wiele.

 Igła, nie wiedząc o swej własnej dziurce, służy do łatania dużych dziur.

 Z pozoru sądzić nie trzeba.

 Łagodne słowo gniew uśmierza.

 Nadzieja jest płomieniem, który migoce, ale nie gaśnie.

 Gdy w mieszkaniu ino lin, niechaj łosoś na stole nie bywa.

 Przygody po ludziach, nie po drzewach chodzą.

 Czujemy tylko ten ząb, który nas boli.

 Mnisi, gdy się zejdą, mówią o kaplicach, kowale o kleszczach, krawcy o nożycach.

 Książka jest jak ogród, który się nosi w kieszeni.