Zimę uśmierza wiosna,wiosnę lato niszczy.

 Dzielnego człowieka robota się boi.

 Ten dopiero jest nieszczęśliwy, kto nie potrafi ukryć swojej troski.

 Kto nie umie kraść i oszukiwać, nie ma się po co w Warszawie znajdywać.

 Nowy ksiądz gotów na ołtarzu zasypiać,a potem to i trudno go napędzić do kościoła.

 Starego wróbla na plewy nie złapiesz.

 Kiedy w brzuchu pusto, w głowie groch z kapustą.

 Z pochwały koszuli nie uszyjesz.

 Gdzie rzeka szeroka, tam ci nie głęboka.

 Gość i śmierć przychodzą niespodzianie.

 Gdzie szczęście, tam i ludzie.