Każdy człowiek to odrębny świat.

 Kamień, który się toczy, nie obrasta mchem.

 Zjedzenie ryby też wymaga zręczności.

 Garb szpeci człowieka, ale zdobi wielbłąda.

 Kto za młodu oszczędza, ten na starość nie wie, co nędza.

 Mała pchła więcej czasem dokuczy, niż wielka.

 Póki życia, poty nadziei.

 Koń ma duży łeb, niech się martwi.

 Za młodu żyjesz marzeniem, na starość wspomnieniem.

 Wspominać miło, co przedtem trapiło.

 Śmierć, gdy się opóźnia, wydaje się możliwa do uniknięcia.