Koń koniowi nierówny.

 Używaj świata, póki służą lata.

 Co po honorze, kiedy pustki w worze.

 Pan Bóg idzie do tego, kto do Niego przychodzi.

 Potrzeba nauczy szukać chleba.

 Aby dzień przedniować, a noc przenocować.

 Kto wychodzi po obcą wełnę, wraca do domu ostrzyżony.

 Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci. Kto pod kim dołki kopie, ten sam w nie wpada. Nie dla nas rzucił słońce złote po niebie płomyki.

 Człowiek, który się nie myli, drzewo, które się nie pali – nie istnieją.

 Kto nie ma pogodnej twarzy, nie powinien otwierać sklepu.

 O sercu mówi się po śmierci skromnego człowieka;
po śmierci króla jest mowa o pałacu.