Jak trwoga to do Boga.

 Co Bóg przeznaczy człowiek nie przeinaczy.

 Piękne słowa nie są wiarygodne, wiarygodne – nie są piękne.

 Kto otwiera swe serce ambicji, zamyka je dla spokoju.

 Czego nie znamy, tego nie żądamy.

 Dla Polski polskiego trzeba bohatera, nie Francuza ani też Włocha, ale Piasta.

 Cnota bez nagrody słabnie.

 Nie możemy pokryć świata skórą, dlatego nosimy buty.

 Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci. Kto pod kim dołki kopie, ten sam w nie wpada. Nie dla nas rzucił słońce złote po niebie płomyki.

 Księdza dziś oskub z pierza, to na jutro już porośnie.

 Każda pliszka swój ogonek chwali.