Kto zręczny, swego dopina.
Kto zręczny, swego dopina.
Najpierw konia zrozumieć, potem na nim siedzieć.
Dość bogaty, kto w cnotę nie ubogi.
Można usunąć skazę w klejnocie, ale nie można cofnąć powiedzianego słowa.
Ludzie są jak kamienie drogowe na twojej szlaku życia. Niektóre są polane olejem, inne pokryte szlachetnym mchem, a jeszcze inne po prostu sterczą w swojej surowej prostocie. Lecz na każdym z nich można się potknąć, doznać bólu, upaść. To jak podniesiesz się i jak daleko pójdziesz dalej, zależy tylko od ciebie.
Najmniej lubi radę, komu jej najwięcej potrzeba.
Nawet najczarniejsza chmura ma srebrne brzegi.
Najlepsze mienie - czyste sumienie.
Co rok, to prorok.
Prawda boli.
Po trzech czarkach rozumie się świat, po upiciu giną wszystkie smutki.