Kogo Bóg opuszcza, tego diabli ...

 Morze by wyschło, żeby do niego deszcz nie ściekał.

 Już to głód, gdy wilk wilka kąsa.

 Kto w górę patrzy, ten w błoto włazi.

 Nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Kwiaty są piękniejsze po deszczu, a człowiek silniejszy po trudach.

 Nie chodzi o to, aby mówić mądrze, lecz aby mówić z sensem i roztropnością. Kiedy mądrość wychodzi za oczy, roztropność zamyka usta.

 Konia rączego chłostać nie trzeba.

 Oko lamparta spoczywa na kozie; na liściach – oko kozy.

 Stary z młodą? ogień z wodą.

 Co kto zasiał, to sprząta. Kto kopał dół – wpadał do niego. Czas pokazuje prawdę, mówi: „Oto twój przyjaciel”.

 Kiedy przyjdzie nam stać twarzą w twarz z końcem, przypomnimy sobie nie słowa naszych wrogów, ale milczenie naszych przyjaciół.