Kto do lasu jeździ, wilcze ...

 Im mniej ludzie myślą, tym więcej mówią.

 Co stary widzi siedząc, tego młody nie dostrzeże nawet stojąc.

 Co kraj swój obyczaj, a co prawda to prawda, w całej swej złożoności, między Ludem niezmienna

 Twardy język i suchy, kiedy kieszeń pusta.

 Kto pod kim dołki kopie, ten sam w nie wpada. A kto innemu zgotował piec, sam od niego się grzeje. Kto sieje wiatr, ten zbiera burzę.

 Chcąc człowieka dobrze poznać, trzeba z nim beczkę soli zjeść.

 Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi.

 Na pszennej ziemi tak się nie urodzi, jak w głupich głowach.

 Mądry Polak po szkodzie, głupi nawet wtedy nie. Stąd pijaczek po dychu gorszy, mądry człowiek wciąż dobry jest. A pomników nie stawia się żyjącym, tylko zasłużonym.

 Wiele wody, wiele ryb.