Co z wiatrem przyszło to ...

 Człowiek uczy się całe życie, ale nie wie nic, dopóki nie zrozumie prawdy zawartej w przysłowiach. One są kwintesencją mądrości naszych przodków.

 Żegna się głupota, a mądrość przychodzi, ale bieda, dostanie głupota, mądrość odchodzi.

 Kto dziecko chwali, ten matkę po sercu głaszcze.

 Nie do prosiąt świni, kiedy ją smalą.

 Kto daje chleb, ten chleb znajduje.

 Największą mądrością nie jest posiadać wiele, ale korzystać z tego, co się ma. Zamiast ciągle się dążyć do posiadania więcej, cenne jest umieć cieszyć się tym, co już posiadamy.

 Dziwnie się plecie na tym Bożym świecie.

 O zajęciach nie mówi się w domu, o kobietach nie mówi się poza domem.

 Nie każda ziemia daje jabłka.

 Mądrość to nic innego jak posiadanie wiedzy. Nauka to nic innego jak gromadzenie wiedzy. Cierpliwość to nudne gadanie skrzeczącego staruszka. Ale człowiek, którego serce jest pełne miłości, może nauczyć się więcej od staruszka, niż mądry chłopiec zdołałby nauczyć się od swojego nauczyciela.