Człowiek do śmierci się uczy, ...
Człowiek do śmierci się uczy, a głupim umiera.
Udostępnij:
Inspiracje:
Nie ma większej goryczy od goryczy rozstania się z drogimi.
Nie wszystkim jednakowo słońce świeci.
Dobre to nieszczęście, co sam na sam przychodzi.
Z mleka skrzepłego powstaje masło; skupienie człowieka wróży doskonałość.
Wszystko jedno: rak ryba i żaba ryba.
Modli się ze skruchą, a diabła ma za pazuchą.
Jest żytko, będzie mączka.
Pilność to matka powodzenia, lenistwo zaś początkiem nędzy. Kto nie chce pracować gdy może, ten będzie musiał pracować gdy nie będzie chciał.
Jacy kędy bogowie, takie nabożeństwa.
Cierp, Kozacze, atamanem będziesz.