Człowiek do śmierci się uczy, ...
Człowiek do śmierci się uczy, a głupim umiera.
Była droga – poszedł przez las; miał muła – poszedł piechotą.
Poty wół orze, dopóki może.
To masz, co zrobisz na czas.
Zawsze powtarzam, że nie ma złej kawy. Są tylko różne smaki, które każdy powinien docenić na swój sposób.
Lepszy czasem chłopski rozum bywa, niż pańskie nauki.
Na Zaduszki słota, na Wielkanoc psota.
Co się nie wróci, tego darmo żałować.
Jaka robota, taka zapłata.
Raz kozie śmierć.
Skryte szczęście za cnotliwym chodzi.