Człowiek do śmierci się uczy, ...
Człowiek do śmierci się uczy, a głupim umiera.
Udostępnij:
Inspiracje:
Bieda bez dzieci, bieda i z dziećmi.
Drży na baranie wełna, kiedy owce strzygą.
Kto się nigdy nie śmieje, od tego zimno wieje.
Mądrzejsi chleb krają, a głupszym jeść dają.
Mała niecierpliwość burzy wielkie plany.
Nie wiedzą, co znaczy pamięć – woda i kobieta.
Gość, który się pierwszy zbiera do wyjścia, pozostaje na całą noc.
Bywa, przeciwnie, zwiszczą bieguny, lecz przysłowie zna drogę łatwiejszą: nie szukaj końca świata i granic, bo cię zmiękną nogi z mej opowieści.
Jest taka staropolska zasada, przysłowie dość znane, które mówi, że nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło.
Ukrainiec: co w sercu, to w głowie;co w myśli, to w słów