Co słowo, to nauka.

 Piękne słowa nie są wiarygodne, wiarygodne – nie są piękne.

 Godziny ranne przynoszą mannę.

 Daj owieczce soli, na wszystko pozwoli.

 Kto o grosz nie stoi, ten szeląga nie wart.

 Bez soli smutna biesiada.

 Im większa jest praca, tym są milsze znoje.

 Bieda kozacka: ni chleba, ni placka.

 Żuraw grykę zjadł, bocian w sidło wpadł.

 Drogie dzieci, bo drogo je opłaca serce rodziców.

 Kto zgubił wielbłąda, ten szuka go także w garnku.