Co słowo, to nauka.

 Niegodnie żyje, kto nie daje żyć innemu.

 Człowiek nie jest wielkim, dopóki nie zrozumie, jak jest małym, i nie dosięgnie ani dobroci, nim nie zrozumie swojej złości.

 Po dzieciach poznajemy, że się starzejemy.

 Jest taka staropolska zasada, przysłowie dość znane, które mówi, że nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło.

 Z niczego dewotka tak się nie cieszy,jak gdy się dowi, że ktoś drugi zgrzeszy.

 Więcej poufałości, niż znajomości.

 Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci. Kto pod kim dołki kopie, ten sam w nie wpada. Nie dla nas rzucił słońce złote po niebie płomyki.

 Szczęście nie jest celem, który osiągamy na koniec drogi, a raczej sposób podróżowania; nie jest niczym kimś do co jesteśmy, ale w jaki sposób, co oznacza, że w pełni cieszymy się każdym dniem, który otrzymujemy.

 Każdy człowiek tworzy siebie samego.

 Boże wrota są zawsze otwarte.