Daj Boże, w dobry czas ...

 Rozkosz na początku smakuje, cnota na końcu.

 Dzieci i ryby głosu nie mają.

 Nie wyśmiewaj małego ziarenka – pewnego dnia będzie ono drzewem palmowym.

 Dopiero pasterz czyni z owiec stado.

 I mucha nie bez brzucha.

 Dobrali się jak w korcu maku.

 Polska cnota: każdemu otworzyć wrota.

 Póki kto żywy, nie jest szczęśliwy.

 Wyżej nosa gębę nosi.

 Lepiej w Poznaniu mieć szeląg niż w Krakowie tysiąc złotych.