Biją, a płakać nie dają.

 Polacy nie gęsi i swój język mają.

 Co kogo cieszy, o tym mówić spieszy.

 Węża po zrzuconej poznasz skorupie.

 Ziemia wszystkich pospolita matka.

 Datek smaczniejszy, im go kto daje zacniejszy.

 Kto oset sieje, ten oset zbiera.

 Własną ręką uciąłem sobie rękę!

 Często skutek nie ziści nadziei.

 Jak Lach tak Rusin po szkodzie mądrzeje, niechże się jeden z drugiego nie śmieje.

 Nie zje mucha człeka, choć na nos siada.