Gdy Mazurka oddadzą do dworu, ...
Gdy Mazurka oddadzą do dworu, to pierwszego roku wszyscy drwią z niego, drugiego roku on drwi z drugich, a trzeciego i z samego pana.
Szczęśliwy w żywocie, kto dąży ku cnocie.
Wierny kościelny, to i do skarbony wglądnie.
W ciechanowskiej ziemi płacząc się orze,ale śmiejąc się zbiera.
Co się rozwinie na obcej ziemi, czuć zawsze obczyzną.
Szczęście ciska ludźmi jak piłką.
Kto wszystko rozumie, ten wszystko przebaczy.
Gdy papież umrze, kardynałowie nie płaczą.
Miła? w pokoju.
Tylko serce przynosi nam pokój. Wszystko inne nie daje spokoju, lecz dąży do walki. Miłość do innych to jedyny ratunek.
Koń nie muła, ale konia płodzi.