Nędzy dosyć, kto musi prosić.

 Kto pyta, nie rad daje.

 Sumienie jest widownią cnoty.

 Nie ma nadziei bez trwogi.

 Szkoda mydła na oślą głowę.

 Za pomocą dwóch nóg nie wejdzie się na dwa drzewa.

 Kto leje cudzą krew, wyleją też jego.

 Szybko dane – potem żałowane.

 W dobrym małżeństwie spotykają się niebo z ziemią.

 Mała pchła więcej czasem dokuczy, niż wielka.

 Cudze dobro, gorzkie dobro.