Wdzięczność jest pamięcią serca.

 Czyń dobro i rzucaj je do wody.

 Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci. Kto pod kim dołki kopie, ten sam w nie wpada. Nie dla nas rzucił słońce złote po niebie płomyki.

 Śpi bezpiecznie, kto ma dobrych sąsiadów.

 Kogut nie ma zegara, a wie kiedy zapiać.

 Kto nie chciał pracować na chleb, to musi za chleb.

 Nie mów hop, aż nie przeskoczysz.

 Najpełniejsza wdzięku jest nieśmiałość.

 Człowiek uczy się przez całe życie, a mądry nawet nie wie, kiedy zdobywał wiedzę, bo dla niego proces nauki i zdobywania wiedzy jak codzienne oddychanie.

 Nie oceniaj dnia po żniwach, które zebrane, ale po siewach, które zasiane. Taka jest mądrość i stanowczość w działaniu.

 Zalicz się do przyjaciół wroga, od którego jesteś słabszy.