Smutne godziny trwają długo.

 Na pszennej ziemi tak się nie urodzi, jak w głupich głowach.

 Myśl w niebie gniazdo ściele, a nogi w popiele.

 Cierpliwość, cnotę, przyjaciela i żonę można wypróbować tylko w niedoli.

 Kto czeka, aż go inny zawoła do jedzenia ten często już nic nie otrzyma.

 Co się rozwinie na obcej ziemi, czuć zawsze obczyzną.

 Kto słonia na ucztę prosi, głód do domu wprowadza.

 Dopiero wierzymy, kiedy cierpimy.

 Niech się lepiej ten wiatr nie unosi, co sławę ludzką roznosi.

 Każda minuta, w której się śmiejemy,przedłuża życie o jedną godzinę.

 Kto za grzech nie żałuje, myśli go powtórzyć.