Mówiąc tysiąc słów, trudno sobie nie zaszkodzić.

 Przed Bogarodzicą siej żyto przed pszenicą,a po Bogarodzicy chwyć się pszenicy.

 Koza wrzosu, bocian żaby, a żaba błota szuka.

 Lepiej jest wzbogacać swych wrogów po
śmierci, niż przyjaciół potrzebować za życia.

 Dobrego bankiet nie zepsuje.

 I koń hardo stąpa, gdy w bogatym rzędzie.

 Sama starość rozumu nie daje.

 Grzech zmazuje skrucha, obelgę – grzywna.

 Nie od mądrości zaczyna się wszystko, lecz od odwagi. Świat jest pełen mądrych tchórzy i odważnych głupców.

 Kwiaty sztucznie sadzone źle rosną, a dziko rosnąca wierzba najwięcej cienia daje.

 Kto rano wstaje, temu Pan Bóg daje. Nie ma to jak wstawać wcześnie rano i cieszyć się każdym dniem.