Kto zrozumiał, niech korzysta.

 Kobieta wzgardzona, talerz pusty, dom opuszczony – to jest zupełnie to samo!

 Jak pies ogrodnika: sam nie zje i komu nie da.

 Gdzie nie można dobrocią, tam trzeba złością.

 Zaręczyny pod płotem, a wesele potem.

 Co drugiemu dasz, tego sam nie masz.

 Zapust smutny, post wesoły, będziesz człeku, cały rok goły.

 W krótkie dzionki października,wszystko z pola, z sadu znika.

 Co prawda, to nie grzech.

 Jak my ludziom, tak ludzie nam.

 Nie chybi ten na jotę, kto dla cnoty kocha cnotę.