Najlepszym lekarstwem dla człowieka jest drugi człowiek.

 Nie sądź o człowieku po ubiorze, ale po tym, jakie ma przyjaciół. Człowiek jest bowiem tym, do kogo się przyłącza.

 Kto nie zdążył w samym czasie, musi zdążyć kiedy ten czas mu na to pozwoli. Spóźnienie nie musi oznaczać porażki.

 Choć czoło szerokie, ale mózgu mało.

 Nie ma nadziei bez trwogi.

 Szukającemu tysiąc dróg, jedna tylko uciekającemu.

 Im więcej kto z nas umie, tym bardziej wie, jak mało, i łatwiej to rozumie, im więcej kto z nas umie.

 Kiedy ktoś pokazuje ci, kim jest, uwierz mu za pierwszym razem. Ludzie wiedzą o sobie samym więcej niż ty kiedykolwiek będziesz wiedział.

 Nie ma takiej rzeczy, której by nauczyć się nie można: niezłomność ducha, wytrwałość i ciężka praca przynoszą swoje owoce.

 Kto się może bez przyczyny śmiać, ten może i bez bólu płakać.

 Nie chodzi o to, aby mówić mądrze, lecz aby mówić z sensem i roztropnością. Kiedy mądrość wychodzi za oczy, roztropność zamyka usta.