Koń, któremu ufano, zrzucił jeźdźca przez łeb.

 Ludzie są jak kamienie drogowe na twojej szlaku życia. Niektóre są polane olejem, inne pokryte szlachetnym mchem, a jeszcze inne po prostu sterczą w swojej surowej prostocie. Lecz na każdym z nich można się potknąć, doznać bólu, upaść. To jak podniesiesz się i jak daleko pójdziesz dalej, zależy tylko od ciebie.

 Mała wieś, mało jeść.

 Wszystko przeminie, sława nie zginie.

 Koń póki młody, to bryka, a na starość utyka.

 Kto z Bogiem, Bóg z nim.

 Dzieci najlepsze, gdy śpią.

 Wie jest często szczeliną w ścianie, przez którą gwiżdże prawda.

 Gdy dwóch Anglików się spotyka, mówią przede wszystkim o pogodzie.

 Pierwszy cios musi być mocny, wtedy zaoszczędzisz sobie wielu dalszych.

 Próżniactwo nie daje odpoczynku.