O sercu mówi się po śmierci skromnego człowieka; po śmierci ...
O sercu mówi się po śmierci skromnego człowieka;
po śmierci króla jest mowa o pałacu.
Kto chce orzech zjeść, niech zgryzie łupinę.
Pośpiech powolny skały przewrócić zdolny.
Litość a wzgarda to jedno.
Piękno i etyka to jedno i to samo.
Dzieci i wojskowi lubią się straszyć.
Musi za młodu pracować, kto na starość chce próżnować.
Ten się śmieje ostatni, kto ma ryby w matni.
Co nagle, to po diable, a co powoli, to po polsku, więc odczekać trzeba i zobaczyć, co czas przyniesie, bo cierpliwość rzecz w cenie.
Szczęśliwy w żywocie, kto dąży ku cnocie.
Kto myje własną twarz, ten jest czysty.