
O sercu mówi się po śmierci skromnego człowieka; po śmierci ...
O sercu mówi się po śmierci skromnego człowieka;
po śmierci króla jest mowa o pałacu.
Obietnica swoją drogą, a datek swoją.
Dobre to nieszczęście, co sam na sam przychodzi.
Kto brzuch naładuje, językiem go szermuje.
Inne czasy, inne obyczaje.
Nie dziedziczymy ziemi po naszych ojcach, my ją pożyczamy od naszych dzieci.
Czemu sprostać rada nie może, fortuna skojarzy.
Ptak woli zwykłą gałązkę niż złotą klatkę.
Dużo obiecuje, bo to nie kosztuje.
Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci. Idzie noga za nogą, jako idzie słowo za słowem, a jedno drugie wywołuje i posuwa do przodu.
Na szczodrych miara, na skąpych kara.