
Wieśniak obawia się tych, którzy go chwalą.
Wieśniak obawia się tych, którzy go chwalą.
Pycha i z nieba spycha.
Pieniądz: żagiel w kieszeni.
Ziemia i morze w wiecznym żyją sporze.
I w głupim domu żyje mądrość.
Dla chorego i miód jest gorzki.
Nie dla naszych łokci nasze skarby, ale dla naszego umysłu, dlatego włożyć trzeba więcej w głowę, niż w sakiewkę.
Brzydzi się jak kot sadłem.
Co się rozwinie na obcej ziemi, czuć zawsze obczyzną.
Złe ziele najlepiej się krzewi.
Nie bolą plecy tego, kto je zgina.