Faworyt kierownika nie ma przyjaciół.

 Jak kozie pomagali, to jej ogon urwali.

 Puste beczki wydają najgłośniejsze dźwięki.

 Smaruj chłopa miodem, zawsze czuć go smrodem.

 Co ksiądz, to kanonik; co żołnierz, to oficer.

 Kto nie ma pogodnej twarzy, nie powinien otwierać sklepu.

 Każdy dźwiga swój krzyż.

 Gościowi, który zostaje najdłużej, ginie płaszcz.

 Gdzie rośnie dziewanna, tam bez posagu panna.

 Wdzięczność jest pamięcią serca.

 Jeżeli Bóg nie istnieje, to wszystko dozwolone. To jedna z najgłębszych myśli Dostojewskiego. On jest zrozumiały tylko dla nihilistów, dla tych, którzy nie wiedzą, ani nie chcą wiedzieć, co to znaczy wiara w Boga.