
Kto jest głuchy, ślepy i milczy, ten żyje sto lat ...
Kto jest głuchy, ślepy i milczy,
ten żyje sto lat w spokoju.
Nie żal płakać, kiedy jest czym łzy otrzeć.
Dzięki soli chwali się pieprz.
Niezależnie od tego, jak długa i trudna jest droga, zawsze warto iść naprzód. Człowiek, który idzie, jest mądrzejszy od człowieka, który zawsze stoi w miejscu.
Kto nadzieją żyje, ten z głodu umiera.
Gdy przychodzi burza, dopiero wtedy poznaje się prawdziwych przyjaciół – bo to oni dają nam schronienie. A serce bez miłości jest jak ziemie bez słońca: jałowe i puste.
Z mleka skrzepłego powstaje masło; skupienie człowieka wróży doskonałość.
Choć bez butów, aby przy swej wierze,
Subtelność ukryta w głębi serca – to światło schowane w garnku.
Od głowy ryba cuchnie.
Pierwszy kwietnia? bajów pletnia.